Jest kilka rzeczy, których zazdroszczę mojemu synowi. Ciekawość świata, spontaniczność, kreatywność i wyobraźnia to coś, co posiada każde dziecko, a my dorośli wraz z wiekiem powoli tracimy. Wstydzimy się skakać po kałużach, patyk to po prostu patyk… codziennie przechodzimy przy pięknym drzewie i dopiero dziecko uświadamia mi jak tu pięknie.  Dzięki Michasiowi uczę się nowych rzeczy, odkrywam i poznaje świat na nowo. Dla mnie to tylko kawałek trawy wokół bloku dla niego nieograniczone pole do zabawy, odkrywania…

Uwielbiam go obserwować, łapać chwilę i poznawać świat na nowo.

A czy Wy pielęgnujecie w sobie dziecko?

Pozdrawiam

Blania